سکنجبین با سرکه انگبین دارای تفاوت هایی از این جهت است که سکنجیبن را با استفاده از شکر و سرکه غیر طبیعی تولید می کنند که خواص درمانی این شربت شفابخش را ندارد.

سکنجبین عسلی نوشیدنی فرح بخش و گوارایی است که از مخلوط مقدار مشخصی سرکه و عسل طبیعی به همراه مقداری نعناع یا عرق آن بدست می‌آید. سکنجبین معرب واژه سیکنگبین یا همان سرکه انگبین است. این واژه دقیقا نمونه‌ای از روش آمیزه‌سازی کلمات در پارسی کهن می‌باشد. اما به مرور زمان به علت گرانی یا در دسترس نبودن عسل طبیعی بجای آن از شکر استفاده می‌کردند؛ از این جهت برخی بین سرکه انگبین سنتی و سکنجبین امروزی تمایز و تفاوت قائل می‌شوند. در هر حال هرجا سخن از خواص و فواید سکنجبین است و مصرف آن توصیه شده، منظور همان نوشیدنی سرکه انگبین اصیل و سنتی می‌باشد.

علاوه بر اینکه این نوشیدنی یا شربت بسیار گوارا و خوشمزه است، خواص دارویی بسیاری نیز دارد تا حدی که به آن لقب شاه داروی طب سنتی نیز داده‌اند. در باب اهمیت آن بوعلی سینا رساله‌ای به نام السکنجبین با نام کامل «منافع الشراب المسمی سکنجبین» به زبان عربی نوشته است. این رساله در سال 1547 به زبان لاتین نیز ترجمه شده است.

فواید و خواص سرکه انگبین :
برای تقویت معده و کبد، رفع عطش، انسداد عروق، رفع سر درد و گرمی مفید است. افراد گرم مزاج می‌توانند مقداری عرق کاسنی به آن اضافه کنند. خوردن شربت سرکه انگبین به همراه شاهتره برای قبل از حجامت توصیه شده است. همچنین این نوشیدنی برای رفع داغی کبد مفید است و به افرادی که با خوردن گرمی‌ها دچار عارضه می‌شوند، بسیار سفارش شده است. البته افراد سرد مزاج باید کمتر از آن استفاده کنند.

مهمترین خاصیت سرکه انگبین متعادل کردن اخلاط موجود در بدن است و لذا کسانی که قصد حجامت دارند، چهل روز قبل از حجامت شروع به خوردن سرکه انگبین کنند.

مواد تشکیل دهنده :

عسل طبیعی، سرکه انگور سنتی و عرق نعنا

نحوه مصرف :

4 ﻗﺎﺷﻖ ﻏﺬاﺧﻮری از ﺷﺮﺑﺖ را در 1 ﻟﻴﻮان آب ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻧﻤﻮده و ﻫﺮ ﺷﺐ ﻣﻴﻞ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.

(( در ﺑﻘﻴﻪ ﻣﻮارد ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﭘﺰﺷﻚ ﻃﺐ ﺳﻨﺘﻲ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.))

منع مصرف :

افراد بلغمی مزاج با مشورت حکیم یا پزشک طب سنتی مصرف نمایند.